پیاز گل لاله
پیاز لاله جهت عمل گلدهی به یک دوره سرمایی حداقل 8 هفته ای در دمای 2 تا 4 درجه سانتی گراد نیاز دارد. پس از طی دوره سرمایی می توان گلدان کشت شده را در محیط طبیعی بیرون قرار داد؛ به این صورت که جهت کم نشدن دما به صفر درجه و زیر آن، بر روی گلدان حدود 5 تا 7 سانتی متر ماسه می ریزیم.
این عمل سبب می شود که در صورت سرد شدن دمای هوا تا زیر صفر، پیاز داخل گلدان از یخ زدگی در امان باشد. حال شروع به آبیاری می کنیم. یکبار آبیاری برای پیاز کشت شده در گلدان کافی است و پس از آن نزولات جوی به صورت طبیعی گلدان را آبیاری می کنند. هر چند در طی دوره سرمایی نیازی به آبیاری وجود ندارد.
پس از اتمام دوره سرمایی و با آغاز اسفند ماه جوانه گیاه شروع به حرکت می کند و در این زمان ماسه روی گلدان را بر داشته و گیاه را به دمای گرم که باید به صورت تدریجی از 7 تا 20 درجه تغییر یابد انتقال داد. به طور کلی این شرایط دمایی در محیط طبیعی ایجاد می گردد. که این موضوع از اهمیت زیادی برخوردار است.
اما برای کنترل بهتر زمان گلدهی مخصوصا برای ایام نوروز، این شرایط در محیط خانه بهتر است، به طوری که ابتدا باید گلدان را در نزدیک پنجره ها و سپس به قسمت های گرمتر خانه منتقل کرد. از زمان آغاز جوانه زدن باید هفته ای دوبار گیاه را آبیاری کرد. برای کنترل زمان گلدهی می توان دما را کم و زیاد و یا در یک دمای ثابت به مدت بیشتری نگهداشت.
پس از گلدهی بهتر است گلدان را در محیطی با دمای 15 تا 18 درجه سانتی گراد نگهداری کنید زیرا در این دما بیشترین طول عمر گیاه را که بسته به واریته تا یک ماه هم می تواند باشد را خواهید داشت. پس از اتمام گلدهی و زمانی که برگ ها به رنگ زرد تغییر رنگ دادند دیگر دست از آبیاری گیاه بردارید و یک ماه بعد پیاز را از گلدان خارج کنید.
لاله های وحشی ایران که در بسیاری از نقاط کوهستانی به طور طبیعی می رویند و اصل و منشاء برخی از ارقامی هستند که امروزه پس از اصلاح با گل های درشت و رنگ های متنوع از هلند و بلژیک به تمامی جهان صادر می شوند با وجود تنوع بسیار در شکل و رنگ گل لاله آن را به طور کلی و از نظر باغبانی میتوان به دو گروه تقسیم کرد: اول لاله هایی که دارای شاخه های گل دهنده بلند می باشند. این گونه ها مناسب برای زودرسی و کشت در گلدان نیستند. نوع دوم لاله هایی که مناسب برای زودرسی اند. نوع اخیر دارای دم گل کوتاه و گل های درشت و رنگارنگ و با دوام اند.
در ایران پیازهای لاله غالباً از خارج وارد می شود و در آبان به بازار عرضه میگردند. پس از خرید در صورتی که بخواهیم پیازها را انبار کنیم باید آنها را در درجه حرارتی برابر 15 تا 20 درجه سانتی گراد نگه داریم. اواخر آبان ماه بهترین فصل کاشت پیازهای لاله در باغچه ها و در محیط خارج از گلخانه است. پیازهای کاشته شده در باغ تمامی مدت زمستان را در خارج باقی مانده و با گرم شدن هوا در آغاز فصل بهار به گل می نشینند. به طوری که قبلاً گفته شد معمولاً ازقام به خصوصی برای کشت در باغ مناسب می باشند.
این ارقام دارای پیازهای کوچکتری عستند پیازهای سالم دارای شکل و اندازه استاندارد واریته بوده و پست خارجی آنها سالم و چسبیده به پیاز است. خاکی که برای کاشت پیاز لاله انتخاب می شود باید تا حد امکان سبک باشد.بنابراین اضافه کردن ماسه و شن به باغچه های لاله توصیه شده است ضمناً در این بستر زه کشی ختک باید به خوبی انجام پذیرد زیرا پیازها اگر در شرایطی که در خاک آب زیادی نگهداری شود بمانند، می پوسند. از اضافه کردن کود دامی به بستر کاشت پیازهای لاله اجتناب می شود و از کاشت پیازهای پوسیده نیز همراه با پیازهای سالم ممانعت به عمل می آید.